MBP

Wyrok " czyli kolejna odsłona Chyłki i Zordona . Perypetie tej pary chyba nigdy mi się nie " przejedzą " . Uwielbiam ich wzajemną relacje.
Tym razem Zordon decyduje się poświęcić całą rozpoczynajaca się karierę, żeby ratować życie wspólniczki. Czy Ona odpłaci mu tym samym?
Z tej części pozostanie mi na zawsze jedno z licznych powiedzonek Pani adwokat : ..." czujesz się lub wyglądasz jak ogórek w towarzystwie śmietany "
Czy wiecie jak ? Kto czytał tę część, na pewno wie

Dotychczas wahałam się między trzema nazwiskami polskich autorów piszących thrillery.
Dzisiaj na pierwsze miejsce wysuwa się Max Czornyj.
Kolejny tytuł, kolejny zachwyt i po raz kolejny zarwana noc. Kto jeszcze nie czytał, zachęcam. Szybka akcja toczącą się na dwóch płaszczyznach czasowych, krótkie, wciągające rozdziały i zakończenie, którego nie sposób wcześniej nawet się domyślić .
Po raz kolejny jestem pod wrażeniem!

Kolejna pozycja mojego ulubionego autora.

Max Czornyj " Najszczęśliwsza", przeczytana w błyskawicznym tempie.
Początek i zakończenie zaskakują. Splątane wątki nie pozwalają ani na moment oderwać się od książki. Krótkie pełne ważnych treści rozdziały, to jest to co lubię u tego autora.
Mam tylko jedno ale ... to tytuł , który nie pasuje do akcji i nie wiem jak go połączyć z fabułą?

Jestem po lekturze pierwszej części " Listów zza grobu" autorstwa Remigiusza Mroza w której głównym bohaterem jest patomorfolog Seweryn Zaorski L W mojej opinii nie są jego najlepsza pozycją. . Jak dla mnie skomplikowany wątek przesyłanych, zakodowanych wiadomości przez " nieżyjącego " ojca Kai Burzyńskiej zbytnio się ciągnie i nie porywa. Jest zbyt powtarzalny tok akcji. Treści nabierają tempa po przeczytaniu 2/3 całości, czyli od momentu próby gwałtu na Burzyńskiej. Gdyby nie wcześniej przeczytane recenzje o serii z Zaorskim , gdzie większość czytelników uważa, że druga część jest najlepsza ,to dalsze czytanie odłożyłabym na później i wróciła do Chyłki ,a tak dam jeszcze szansę tej parze bohaterów

Dobra kawa , ciepły kaloryfer i nowa seria jednego z moich najbardziej ulubionych " krwistych befsztyków ". Trzy tytuły Remigiusza Mroza serii z patomorfologiem Sewerynem Zaorskim , to po lekturze literatury kobiecej potrzebna odskocznia. Kocham takie weekendy , gdy po wczesno porannym wyjściu z psem ,mogę wrócić pod kocyk i oddać się lekturze. Chwilo trwaj ...... , " Listy zza grobu " dobrze się zapowiadają

Już albo dopiero po lekturze. Jeszcze nigdy książką tego autora nie była tak długo na tapecie czytana . Tym razem trwało to cały tydzień, ponieważ przeplatałam innymi tytułami . Sama siebie pytam dlaczego? Czy to przesyt tego typu literaturą, czy może to słabsza pozycja Pana Maxa Mnie nic tutaj nie zaskakuje , wątek polityczny nudzi , zakończenie takie trochę banalne .... trochę domyśl się sam , czyli nic nowego Może macie inne zdanie na temat " Terroru" autorstwa Max Czornyj, to chętnie poczytam , Piszcie Moja ocena 6/10

Na ten moment to już ostatni tytuł, który przeczytałam Agnieszki Lis. Jeżeli chodzi o wrażenia z tej lektury , to uważam, że to reklama ofert i atrakcji jednego z hoteli z dużą ilością gwiazdek w okresie świątecznym . Są poruszone dwa ważne zagadnienia tj. niskie wynagradzanie nauczycieli i homoseksualizm osób bliskich. Moja ocena 6/10 . Po przeczytaniu czterech tytułów autorstwa A.Lis uważam, że pisze Ona typową literaturę kobiecą. Polecam ,dla czytelników, którzy są jej zwolennikami . Niestety ja się do takich nie zaliczam . Chociaż może jeszcze powrócę do tej autorki .

Przeczytane .Na początku nie było łatwo i już myślałam, że wrócę do " krwistych befsztyków " Max Czornyj , Remigiusz Mróz, ale na szczęście jestem osobą, która zawsze lubi kończyć to co zaczęła . No prawie zawsze. Pojawią się postać pod latarnią w ciemnościach i od tej pory jest już z górki... Poza tym dużo wina , nie zawsze dobrego i dużo dobrej muzyki klasycznej. Zakończenie, Agnieszka Lis ,takie że jeszcze dzisiaj rozpoczynam kontynuację czyli " Blask choinki".

Ta okładka urzeka i przyciąga. Treść trzeciej części sagi mazurskiej tak samo. Skończona saga i trochę żal, że to już. Mam jednak nadzieję ,że coś jeszcze jest. Mam przed sobą " Trzy życzenia " . Czy to dalszy ciąg sagi? Czy spotkam tam tych samych bohaterów? Może ktoś czytał i mi podpowie Saga mazurska Katarzyny Michalak to pozycje literatury kobiecej , które warto przeczytać. Szczerze polecam. Moje motto po przeczytaniu części trzeciej " Dobro zawsze zwycięża, chociaż trzeba czasu by tego doświadczyć. " Teraz po lekturze sagi mazurskiej często będę wracać do twórczości Katarzyny Michalak Moja ocena trzeciej części 9,5/10

Po lekturze 2 tomu sagi mazurskiej Katarzyny Michalak. Ja tutaj nie piszę recenzji, tylko dzielę się moimi wrażeniami. Poznanie treści pozostawiam zainteresowanym czytelnikom , których mogę tylko zachęcić lub nie do lektury. Jeżeli chodzi o ten tytuł to tak,tak,tak.Autorka świetnie stopniuje napięcie i rozwija akcje wprowadzając nowych bohaterów. Po przeczytaniu każdej z książek pozostaje motto ważne dla mnie . Ten tytuł pozwala mi na sformułowanie wniosku , że nie ma ludzi dobrych i złych. Każdy z nas nosi w sobie pierwiastek dobra i zła. Życie i doświadczenia osobiste bohaterów uwalniają emocje , które mają wpływu na ich zachowanie . Jedyna postać, która jest czystym dobrem , to dziecko 5 letnia dziewczynka , która odbiera otoczenie i zachowania dorosłych w sposób naturalny , dziecięcą ufnością. Piekna powieść, która gdy się kończy zachęca do rozpoczęcia kolejnej 3 części " Kropla nadziei " .Ja już to zrobiłam i z ciekawością śledzę dalsze losy bohaterów Katarzyny Michalak . Mały tylko mój dyskomfort. Tytuł ponownie nie pasuje do treści, okładka jest ok. Dlatego 9/10

Lektura pierwszej części sagi mazurskiej Katarzyny Michalak już za mną. Jestem pod wrażeniem. Typowa literatura kobieca w dobrym stylu. Chętnie rozpoczynam część drugą " Promyk słońca" . Muszę powtórzyć za autorka ..." Niektórzy ludzie, choćby mieli wszystko, nie będą szczęśliwi. Inni nie mają nic ,a potrafią cieszyć się życiem. " Jedna mnie tylko rzecz zastanawia , która o mało nie zniechęciła mnie do rozpoczęcia przygody z twórczością Katarzyny Michalak, to okładka . Patrząc na nią myślałam, że to typową powieść świąteczna a tu nic bardziej mylnego. Dziecko , zima , święta to ostatni rozdział powieści, a okładka sugeruje coś zupełnie innego. Przyznam ,że gdybym zobaczyła ją na półce nie wzbudziłaby mojego zainteresowania , chyba że byłyby to zakupy prezentów pod choinkę . Wracam do lektury zobaczę, czy pozostałe części sagi ,są również tak dobre .Ocena 9/10

Powrót do autorki , która kiedyś czytałam namiętnie, ale z wiekiem gusta się chyba zmieniają. Chociaż mam kilku autorów, którzy przetrwali próbę czasu i zawsze są moimi faworytami np. King , Gerritsen, Coben, Czornyj.....Grochola...

" Cała w fiołkach " to lekka powieść obyczajową z dużą ilością wątków miłosnych ale również poruszająca trudne sytuację rodzinne związane z przewlekłą chorobą czy niechcianą, przypadkowa ciążą.
To lektura na przyjemne wieczory przed zaśnięciem. Miło się czyta i łatwo można się domyślić zakończenia oczywiście z happy endem .
To typowy rodzaj literatury kobiecej .
Polecam z oceną 7/10

Janusz L.Wiśniewski i jego "Samotność w sieci" a teraz "Koniec samotności"
To nie może być koniec, będę czekać....Tak niewiele wiemy o dalszych losach Jakuba
Wiele lat temu przeczytałam "Samotność w sieci",przy której wylałam wiele łez. Potem był film ,który odebrałam z pewną rezerwą.
Teraz przeczytałam "Koniec samotności" i ponownie wróciłam do początku tej historii, która jak dla mnie nie ma jeszcze happy endu.
Nie można przeżyć życia, nie czytając tych pozycji. Autor to nie tylko znawca psychiki kobiet,on kobietę stawia na piedestał,on kobietę gloryfikuje i jak sam twierdzi nosi w sobie pierwiastek kobiecości.
Cytat , który pozostanie zawsze już ze mną ..." Płakać trzeba w spokoju. Tylko wtedy ma się z tego radość...

"Smażone zielone pomidory " Fannie Flagg to klasyka literatury obyczajowej
Lektura wymagająca ponieważ akcja toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych jednocześnie tj. lata 30 i lata 80 XX wiek.
To powieść o przemijaniu , przyjaźni, miłości.
To powieść o dyskryminacji rasowej i prześladowaniu obywateli rasy czarnej w Ameryce początków XX wieku.
Na podstawie książki powstał film o tym samym tytule . Zainspirowana fabułą postanowiłam go zobaczyć i już wiem , że bez wcześniejszej znajomości treści trudno byłoby mi zrozumieć i nadążyć za historia przedstawioną w filmie.
Polecam najpierw lekturę, potem film
Niestety nie dopatrzyłam się również zapowiadanego na okładce humoru. Uważam, że to smutna opowieść o trudnym życiu mieszkańców Ameryki w czasach wielkiego kryzysu

Już po lekturze. Niestety tym razem małe rozczarowanie . Nie skradła mojego serca . Co mi pozostawi w pamięci to przesłanie, że czystość parapetów w domu , to wyznacznik intensywności naszej egzystencji. Moja ocena 6/10 . Może masz inne zdanie . Rozpoczynam następna powieść Agnieszki Lis " Zapach goździków "

Książka dla której można zarwać noc. Na długo pozostanie w pamięci. Już wiem , że muszę poznać inne powieści Agnieszki Lis
To opowieść o ciężkiej chorobie i umieraniu.
Pokazuje dwa aspekty tej trudnej sytuacji. Jeden to odczucia osoby chorej i umierającej matki, żony, córki. Drugi to przeżycia jej najbliższych, ich stosunek do choroby i wsparcie.

Jestem po lekturze II części serii" ..życie mieszkańców dworku w Miłosnej " Agnieszki Olejnik pt. " Szczypta nadziei "
Jakie odczucia ? Mieszane
Myślę, że treść można by znacznie ograniczyć i nie byłoby uszczerbku w fabule .
Akcja mocno zwalnia w porównaniu do części I . Pisarka krąży wokół tych samych wątków. Losy bohaterów w przedświątecznych zawirowaniach krążą wokół tych samych zdarzeń.
Po część III sięgnę tylko dlatego , że jestem ciekawa jakie zakończenie przygotowała autorka swoim bohaterom i dlatego , że z przeczytanych recenzji tej książki wynika że ta część jest najlepsza.

Jestem po lekturze I tomu cyklu " Daj się uwieść...w cichym miasteczku Miłosna "Agnieszki Olejnik .
Przeczytałam i tak mnie wciągnęło, że jeszcze dzisiaj rozpoczynam t. II a t. III już czeka w kolejce .
Pięknie opowiedziana historia mieszkańców dworku w Miłosnej .
Przeszłość i historia dawnych mieszkańców dworu przeplata się ze współczesnością. Wartka akcja wciąga czytelnika . Mamy ochotę poznawać zawiłe losy i decyzje obecnych mieszkańców Ady, Moniki, Antoniego , Igora...

Pierwsza przeczytana książką autorstwa Wojciecha Chmielarza i już wiem , że chętnie sięgnę po kolejne.
"Farma lalek ", to klasyka kryminały i jeden z tytułów serii z komisarzem Jakubem Mortką.
Makabryczne zbrodnie dokonywane na młodych kobietach, handel kobietami,konflikt miejscowej ludności z małego miasteczka w Karkonoszach z mieszkańcami pochodzenia cygańskiego, a w środku tego wszystkiego komisarz z Warszawy , który liczył na odpoczynek i spokojne chwile.
Zakończenie zaskakuje nie tylko czytelnika, ale również głównego bohatera.

Pamiętacie jeszcze"Samotność w sieci" Janusza L.Wiśniewskiego?
Ja chyba jej nigdy nie zapomnę.
Zapragnęłam powrócić do tego pisarza i zamknąć fabułę, poszłam i wypożyczyłam jej kontynuację"Koniec samotności".
Przy okazji wpadła mi w ręce cieniutka pozycja Udręka braku pożądania".
To zbiór króciutkich opowiadań , które autor pisał do jednego z pism kobiecych chyba " Pani". Super lektura o ludzkich emocjach , historiach i ukrytych stronach. Każde opowiadanie ma swój swoisty przekaz dla czytelnika .
Jaki minus ? Tylko taki , że szybko się czyta. To lektura na jeden wieczór, ale można sobie dawkować i zawsze mieć pod ręką, bo naprawdę warto.